Välkommen till Fagered

De reis.

Na een korte nacht rijden we zondagochtend om 03:50 de Olmenlaan uit. Het geeft toch een beetje een bijzonder gevoel dat je hier niet meer als bewoner terug gaat komen. Maar aan de andere kant zijn we blij dat we nu eindelijk gaan! 

De eerste tussenstop is bij Leen en Nel (Linda haar ouders) in Meeden. Daar gaan de spullen van hen bij de bus in en rijden we door naar Heiligerlee waar Frank en Rogier op ons staan te wachten met de 3e bus. Na zo’n 5 minuten onderweg te zijn naar Heiligerlee komen we een politieauto tegen. En ja hoor, die moet ons natuurlijk aanhouden. Even checken of het geen drugslab is dat vervoerd wordt middenin de nacht. Na wat uitleg mogen we onze weg vervolgen. Een goed begin dus haha. 

De rest van de reis gaat voorspoedig. Geen files en alleen aangehouden bij de Deense grens. Na wat uitleg over verhuizen naar Zweden en het tonen van de paspoorten mogen we verder. 

Met 105 km per uur en bomvolle bussen gaat de reis toch wel heel wat langzamer dan met de luxe wagen waardoor we zo tegen 17:00 Fagered binnenrijden. En dan is de aankomst toch wel behoorlijk confronterend. We zijn natuurlijk bekaf en dan kom je in een heel ander huis terecht dan waar je uitkomt. Dat wisten we uiteraard van te voren maar zo’n leeg huis en het vreselijke verven van de oude bewoners komt dan ineens heel erg op je af. Ondanks de geweldig lieve inspanningen van Lilian en Robert die de kachels hadden aangezet , wat stoelen hadden neergezet en koffie hadden geregeld, hadden we niet zoveel praatjes en volgt er een nacht waarbij we ons afvragen waar we in hemelsnaam aan zijn begonnen…

En dan wordt het ochtend en kijken we naar een prachtige zonsopgang door ons keukenraam en drinken we de eerste kop koffie buiten op onze veranda. Het uitpakken van de bussen kan beginnen en in de loop van de dag krijgen de kamer, keuken en slaapkamer steeds meer vorm en komt het goede gevoel wat we hebben over onze emigratie weer naar boven. Mede door de goede hulp die we bij ons hebben begint het steeds meer te voelen als onze eigen plek. 

Helaas redt Frank zijn rug het niet en gaan Frank en Rogier op dinsdag weer naar huis. Gelukkig hebben we alles wel kunnen uitladen en zijn we heel erg blij met de hulp die we van ze gehad hebben. Leen en Nel blijven wel en we kunnen de volgende dag nog meer inrichten en Nel zorgt voor het inkorten van de gordijnen dus ook die kunnen voor de ramen. Ook rijden ze beide met Linda een rondje in de omgeving en ineens snappen ze onze keuze nog beter. Als we ‘s ochtends Nel (“ik ben geen bosmens”) pal voor het raam zittend met een kop thee zien genieten van de zonsopkomst, weten we helemaal zeker dat het kwartje is gevallen.

Uiteraard lopen we tegen allerlei bijzondere dingen aan in huis, zoals stopcontacten met heel weinig stroom en andere met wel stroom maar de aangesloten kachel werkt er niet op. Ook wil Haijo een lamp verwijderen en schakelt alle stroom in het hele huis uit en toch blijft de lamp die we kwijt willen branden.  En zoals gezegd is er o-ver-al verf. Over de deuren, handgrepen, lichtknopjes en langs de ramen… Dat wordt de komende tijd een van de grootste klussen. 

Het welkom van de bewoners in Fagered voelt direkt goed. De buurman komt al even kennismaken en ook wordt Linda spontaan aangesproken door een dorpsbewoner tijdens het wegbrengen van het afval. Välkommen till Fagered! Wat is het fijn dat we al Zweedse les hebben gehad en Linda gewoon in het Zweeds al met deze mensen kan praten. Ook de man van de tv en wifi kunnen we gewoon verstaan en dit draait dus ook binnen de kortste keren. Heel fijn!

Op woensdag gaan we terug naar Nederland en ook deze reis duurt lang maar gaat zonder problemen. En op vrijdag rijden we met de eigen Audi en Beagle Jack weer naar Zweden. Jack doet het fantastisch onderweg en na vertrek om 04:00 uit Meeden komen we om 14:15 weer terug in Fagered. 

We hebben dus 3000km afgelegd in 6 dagen en zijn redelijk gaar maar willen nog wel het hek voor Jack neerzetten. Net als we daarmee willen beginnen komt de buurvrouw een bloemetje brengen. Uiteraard vinden we dit erg lief en geeft dit ons een welkom gevoel. Het hek zetten we daarna nog neer en dan ploffen we op de bank. We zijn er, Välkommen till Fagered!